سلام

دوستی میگفت :

زندگی مثل شطرنج هست

اگه بازی نکنی میگن بلد نیست

اگه خوب بازی کنی ... همه میخوان شکستت بدهند***

خیلی متن قشنگیه . خیلییییییییییییییییی  البته از نظر خودم .

از همه دوستای خوبم که توی یاهو پیام میدن و توی میل  و ......

از همتون ممنونم . ولی هنوز خودمو پیدا نکردم که برگردم به 1 سال پیش

هنوز اون آدمی  که شما فکرشو میکنید هنوز بیدار نشده . . هنوز هم با  اشک چشمام شبها بسته میشه و با بغض صبحها بیدار میشم . هنوز  هم فکر میکنم خواب بودم و از دست دادن رضا یه کابوسه . ولی چیبگم؟

چیبگم که بودنش رویا بود و قدرشو ندونستم . حالا تا آخر عمرم توی کابوس میمونم .

ای خدا برای رفتن به اون طرف نمیشه پارتی بازی چیزی بکنی؟

همه چیز داره میخورتم . همه چیز عذابم میده . آخهههههههههه چی میشد . این  روزها رضا هم بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تا کی گریه پنهونی؟تا کی غم؟ تا کی سعی کنم که کسی ازم ناراحت نشه و ای داد بیداد

دوستای خوبم دیگه دارم برمیگردم بازم به لندن . از اینکه توی این 11 ماه توی ایران تحملم کردید ممنونم . از اینکه هرکدومتون برام سنگ صبور بودید ممنونم . از اینکه هر کدومتون چه آشنا چه غریب میخواست لبخندی به روم بیاره ممنونم . داشتم آدم میشدم ولی باز شکستم . بازم شکستم

سلام .  بعد از چند وقت بهم ریختگی وبلاگم . امشب خدا بخواد درست شد .

یواش یواش داریم به سالگرد نزدیک میشیم .

صدای قدمهاشو میشه شنید . دلم بیشتر از همیشه میگیره . میدونی امشب میخوام چی بگم؟

میخوام بگم چرا خانمها و دختران ما فرق رو فراموش کردن؟

چرا مادرها دیگه فراموش کردن مه چیزی رو به دخترانشون یاد بدن که بعد از رفتنشون از این دنیا خدابیامرزی داشته باشن؟

وایییییییییییییییییی از دست  مرام این امروزیهاااااااااااااااااااااااااااااا

جمعه گذشته مادر رضا به خاطر سالگرد قمری فوت پسرش یه سفره ابولفضل انداخت  توی خونشون . که  یاد بیشتر از گل پرپرش بشه .

ولیییییییییییییییی

چرا برات بگم؟چی برات بگم که هنوز مثل دیوونه ها هستم

هنوز دلم شکستهههههههههههههههههه

میدونس چرا؟

الان میگم

چندتا خانم و دختر جوون . به جای رفتن به سالن عروسی اشتباها آژانس اونها رو به این مجلس آورده بود . وایییییییییییییی که دیدن اون لباسها و اون قیافه های این دو سه تا . منو در حد انفجار  آورده بود .

از ته دلم آرزو کردم . یا اینکه اینها . نمیدونن کجا اومدن . که این از نفهمیشون بود . اگه هم میدوننن از خدا میخوام . از خدا میخوامممممممممممم داغی به دلشون بزاره که بدونن از دست دادن یه جووون چه قد سخته :(( واقعا متاسفم برای تربیت این مادران . حالم از این مد امروزیها بهم میخوره . یعنی دنیا اینقدر پست شده که جلوی چشم عزادار خودمون باید چهره شاد و ادا های یه سری آدمها رو تحمل کنیم؟ وای که خدا با وجو د همه انتقادهایی که به همه کردن ولی دلم گرفتهههههههههههههههههههههههه چون فکر میکردم . دیگه اگه احترام خودمونو نگه نمیداریم لااقل احترام رفتگان رو داریم :::::::    اخه من نمیدونم . اینها فکر  میکنن توی مجالسی که یه چشم آدم خونه و یه چشمش اشک . کسی میاد برای پسرش دنبال عروس بگرده؟

 سیاه بخت بشه دختری که توی عزای رضا نیتش این بوده و هستتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت

جمعه سالگرد رضا هست و میدونم که توی این یک سال واقعا حوصله همه رو سر بردم . ولی واقعا خستم از دنیا .

شما هم دعا کنیم تا منم زودتر جای خودمو پیدا کنم و برم . چون .........

برای شادی روحش صلوات و فاتحه  یادت نره .

 امیوارم توی این ماه رجب خدا همه رفتگانمون رو رحمت کنه

دل شکستن کار انسان نیست

 حرفش را نزن

 خورده ای سوگند که روزی عهد ما را بشکنی؟

 این شکستن نا مسلمانیست

حرفش را نزن

حرف رفتن می زنی

وقتی که محتاج توام

رفتنت اغاز ویرانیست

حرفش را نزن

:::::::::::::::::::::::::::::::::

سلام .

روز مادر  رو تا یادم نرفته تبریک بگم .

اینروزا حال و هوای عجیب و غریبی دارم . نمیدونم چم شده . فقط از خدا میخوام که زودتر راه منم روشن کنه . . دوستی میگفت بعضی آدمها موقع مرگشون اینطوری میشن .

راضیم به رضای خودش

دوستی میگفت  زیارت بری خوب بشی

تا کی منو بطلبه .

عزیزی میگفت با نماز میتونی به خدا نزدیک تر بشی .

ولی لیاقت چی؟

داریم به ماه . مرداد نزدیک میشیم . توی این ماه لعنتی هیچی نمینویسم . هیچییییییی

خیلی دوست دارم بدونم آخه اون زیر خاک چی بر سر ما میاد؟

خدا . الان رضا  از وقتی اومده پیشت 1 سال بزرگتر شدهههههههههههه

خدا همه رفته هامونو بیامرز . و اول رضای ما رو

خدااااااااااااا

 روز نیست که یادت نکنم رضا .

توی همه روزهام هستی .

بودی و اینروزا پر رنگتر

رضا . کارتهای دعوت   برای مراسم آماده شده .

رضا . فروغ بمیره که آرزوی کارت عروسی تو رو داشت و الان

فروغ بمییییییییییییییییییره .

رضا  برام  دعا  کن داداشی

چه دنیای بی رحمی شده!

چقدر بی رحم!
 حتی برای لحظات تنهاییت،
 برای اشک هایت،
 برای ساعات غمگینیت،
 باید دلیل بیاوری،
 برای دیگرانی دلیل بیاوری که بی هیچ اجازه ای در باره ات قضاوت می کنند،
در ذهن خیالپردازشان،
 به تو چه لقب ها که نمی دهند و عجیب آنکه،
چنان واقعیت را با خیال پوچشان می آمیزند
 که خود حقیقت را به فراموشی می سپارند و
وقتی سعی می کنی به آنها بفهمانی که همه چیز آنطور که آنان فکر می کنند نیست،
 تنها به تو لبخند به ظاهر معنی دار می زنند

********

سلام .

ایام ایام سوگواری هست . اینروزا وقتی گریه میکنی دیگه کسی نمیگه بازم؟ دیگه دعوام نمیکنن . تا 1 سال ژیش دایم ژیش خودم میگفتم وای اینم شد دنیا؟از 365 روز ما 200 روزشو عزا داریم . ولی الام به لحظه ای رسیدم که اگه 400 روزم عزا باشه خسته نمیشمو تا آخرین دقایقش برای رضا اشک دارم .

335 روز گذشت . دیگه داریم به مراسم شب سال نزدیک میشیم .

خواستم یه خواهشی کنم ازتون .

اگه متن و شعر قشنگی دارید . برای این  روز برام بفرستید . میخوام همه کارتهای دعوت مهمانهاشو خودم درست کنم . با عکسها و متنها . لطفا کمکم کنید . :::::::::

سلام

هیچی از این بدتر نیست که آدم توی فاصله 1 ساعت همه چیزشو توی تاکسی جا بزاره . و اصلا ندونه چیکار باید بکنه

ولی از اینکه اینهمه در خاطراتت گم شده بودم .

از اینکه با یادآوری بودنهات  قسمتی از دنیامو از دست دادم . خوشحالم

از اینکه به طرف صدات رفتم و پیدات نکردم . ناراحت

از تاکسی پیدا شدم و به طرف صدات رفتم بدون اینکه حواسم به کیف و وسایلم باشه.  وقتی نزدیک خونه شدم . دیدم من دستم خالی نبود تا حالا . پس وسایلم کوش؟

ولی بازم فدای سرت

فدای یه مشت از اون همه خاک سردی که 320 روز هست که  روت ریختن ....

الان حس میکنم  تو رو

اون لحظه که از همه چیزهایی که داشتی چشم پوشیدی و رفتی  ...

دارم درکت میکنم ....

یکباره آدم همه چیزو از دست بده خیلی سخته . ولی نمیدونم چرا من اصلا  ناراحت نیستم . اصلا نگران نیستم .

شاید تو هم فکر کنی من  تبدیل شدم به یه آدم .  سرد . بیروح . عصبی و دیوونه ولی این فکر هم برام مهم نیست

من فقط . با هر نفس یه قدم به او نزدیک میشم . فقط این مهمه  .... آخه من او ندارممممممممممممممم

خدایااااااااااااااااااااااااا  مرگم آرزوست ..........

من کامنت نمیخوام . فقط برای شادی روحش یه فاتحه  . لطفا

سلام . میدونید که دلم برای همتون تنگ میشه ولی .

ولی چه کنم . چه کنم که اصلا نمیتونم پای این نت کم سرعت بشینم .

حوصلمو سر میبره . اصلا  آدم گیج میشه   . چندین شب هست که میخوام چند تا عکس ایمیل کنم ولی مگه میشه؟

تا حالا شده؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟!؟!؟!

 یه روز خیلی دلت هوای اونطرفیها رو بکنه؟ هوای اون دنیا . دلتنگ عزیزات بشی؟

دوستی میگفت :

چند وقت پیش خیلی ناراحت و عصبی بودم و توی کار خودم گیج . تصمیم گرفتم که برم بهشت  زهرا

هر چی به خانواده اصرار میکنه . هیچ کدوم حاظر نمیشن که باهاش برن

بالاخره . یکی از فامیلهاشون که اونجا بود  . بحث رو کم کنی رو پیش میکیشه !

که آره تو ترسویی و از این حرفا که الان فکر کن  توی قبر هستی چه میکنی ؟

اصلا دل اینکه توی قبر بخوابی رو داری یا نه؟

وقتی با جواب مثبت روبرو میشه . قرار میزارن ........

 بحث و جدل آخر سر به اونجا میکشه که ساعت 2 نیمه شب برن قبرستون .

 قبول میکنه و راهی میشن . شب جمعه . ساعت 2 نصفه شب

راه  میوفتن و میرن . جالب اینجا بوده که مثل روز همه بودن  توی بهشت زهرا .

 فکر میکنم خیلی ها مثل دوست جون من شبها دلتنگ میشن ...

آره . تعریف میکنه که :

نزدیک قطعه عزیزش که میشه . دوستشون میگه . ببین نشد ! به یه شرط میتونی بری اونجا که اول به قولت عمل کنی . بعد بری .

تصور کن . تاریک و همه جا فقط با نور مهتاب روشن .  ووووووووووووووووای که چه حال و هوایی

قبول میکنه

 میرن توی قطعه ای که آخرین سری  رو خوابونده بودن . بودن توجه به اینکه قبر کناریش چه خبره .

میره و توی قبر میخوابه .............

تعریف میکرد که وقتی توی قبر توی اون تاریکی خوابیدی . حس میکنی دنیا چه قد کوچیکه و آدم از اون پایین چه قدر همه چیز رو کوچیک میبینه .

آسمون چقدر نزدیکشه .....

 حتی میشد بوی کافور رو از اونجا حس کرد . ولی  اصلا ترس نداشت . اصلا

کمی راز و نیاز و قسم دادن خدا . به اینکه زودتر ازش راضی بشه ............

بالاخره بلند میشن و میرن پیش عزیزش .

 و اوجا  دقیقه ها بود که زجه میزد ............

راستی ..

 هنوز هم فکر میکنم . واقعا اون شب رضا  فهمید من پیشش اومده بودم؟

سلام .  ای آشنای احساس

 با اینکه خواننده های وبلاگم اینقد کم شدن ولی بازم اومدم بازم برای دلم مینویسم .

بازم از فردایی مجهولی مینویسم .

بازم به یاد فروغ مینویسم

آن روزها رفتند

آن روزهای برفی خاموش

کز پشت شیشه در اتاق گرم

هردم به بیرون خیره میگشتم

پاکیزه برف چو کرکی نرم

آرام می بارید

بر نردبام کهنه چوبی

بر رشته سست طناب رخت

بر گیسوان کاج های پیر

و فکر می کردم به فردا_ آه

فردا

حجم سفید  م ر گ

+++++++++++++++++++++++++++++

برات شادی و خوشبختی از خدا میخوام ..

و اینکه باشه بابا  دیگه از سرمای شمال نمیگم . از سردی قلبم ! خوبه؟